با این حال گاهی رانندگان در جاده با صدای بلند به آنها ناسزا میگویند.
به گزارش دویچه وله و به نقل از خبرگزاری رویترز، این روزها اعضای تیم دوچرخهسواری زنان افغانستان مرزهای محدودیت برای زنان در یک کشور محافظهکار اسلامی را میشکنند.
اعضای تیم ملی زنان دوچرخهسواری افغانستان برای تمرین، باید دوچرخه خود را با ماشین به بیرون شهر منتقل کنند تا بتوانند به دور از نگاه ناخوشایند اهالی کابل تمرین کنند. آنها برای تمرین به خارج از کابل میروند تا کمتر جلب توجه کنند.
با این حال گاهی رانندگان خودروهای در حال تردد در جادهها هنگامی که این دختران دوچرخهسوار را میببینند با صدای بلند به آنها ناسزا میگویند.
ملیکا یوسفی عضو تیم ملی زنان دوچرخهسواری افغانستان میگوید مربی آنها عبدالصدیق صدیقی همچون یک سپر برای آنها است و اگر او نباشد اعضای تیم ملی زنان دوچرخهسواری افغانستان نمیتوانند تمرین کنند.
عبدالصدیق صدیقی مربی تیم ملی زنان دوچرخهسواری افغانستان میگوید این افراد همان کسانی هستند که به فرزندانشان اجازه رفتن به مدرسه نمیدهند.
در زمان حکومت طالبان در دهه ۹۰ در افغانستان دختران اجازه نداشتند به مدرسه بروند. زنان بدون حضور یکی از اعضای مرد خانواده حتی اجازه بیرون رفتن از خانه را هم نداشتند.
با وجود سقوط طالبان در افغانستان اما همچنان تبعیضهای جنسیتی در این کشور وجود دارد.
ملیکا یوسفی عضو تیم ملی زنان دوچرخهسواری افغانستان میگوید که مصمم است تا به عنوان اولین زن افغان در مسابقات دوچرخهسواری تور فرانسه شرکت کند.
بیش از ۴۰ زن افغان این روزها در حومه کابل با این گروه تمرین میکنند.
(عصر ایران)
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد
در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح شد
در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح شد
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد
گروسی: مشکل تیم روحی و روانی است
شاهین بیانی در گفتوگو با «جامجم»: